Het kind staat in het middelpunt van de zorg. Zorgverleners stellen alles in het werk om zijn of haar behoeften te respecteren en, voor zover mogelijk, hem of haar te helpen zijn of haar plannen te verwezenlijken. Een interdisciplinair team zorgt voor het welzijn van het kind, zowel fysiek, psychologisch als sociaal.

STEUN HET HELE GEZIN

De ziekte van een kind kan bij de mensen in zijn omgeving grote vermoeidheid en psychisch leed veroorzaken. Zorgverleners zorgen ervoor dat de familie voor zichzelf kan zorgen en kan rusten. Zij bieden ook waardevolle psychologische steun, een plaats om twijfels, angsten, emoties die bij broers, zussen, ouders, grootouders kunnen opkomen, te deponeren …

Begeleiding kan zich ook uitstrekken tot de sfeer van scholen of jeugdbewegingen om de communicatie te vergemakkelijken.

IS HET VAAK GUNSTIGER ALS ZE VROEG BEGINNEN.

Met palliatieve zorg kan vroeg worden begonnen, zodra de ziekte is gediagnosticeerd, en parallel aan curatieve behandelingen. Een palliatieve aanpak vanaf het allereerste begin maakt het mogelijk te anticiperen op moeilijkheden en te zorgen voor een follow-up die zo dicht mogelijk bij de behoeften van het kind ligt.

HET IS EEN RECHT VOOR IEDEREEN, ONGEACHT LEEFTIJD, ZIEKTE OF LEVENSVERWACHTING.

Kinderen kunnen soms vanaf hun geboorte getroffen worden door ongeneeslijke ziekten.

of hun leven in gevaar brengen (kankers, neurologische en stofwisselingsziekten…). De begeleiding kan dan verschillende maanden of zelfs jaren duren.

PIJN EN ANDERE LICHAMELIJKE SYMPTOMEN VERLICHTEN

Om het comfort van het kind te verbeteren, bieden zorgverleners in de palliatieve zorg speciale aandacht voor de preventie en behandeling van pijn en alle andere ongemakkelijke symptomen.

DIT IS MOGELIJK THUIS, IN HET ZIEKENHUIS OF IN EEN INSTELLING

Palliatieve zorg is niet beperkt tot het ziekenhuis, maar kan ook worden verleend door instelling of, indien mogelijk, thuis. Gezinnen krijgen dan steun op de zorg en aangepaste apparatuur, om deze follow-up te kunnen verzekeren, om in staat te zijn in hun vertrouwde omgeving.

WIE HEEFT ER RECHT OP?

Elke persoon die een ernstige en progressieve ziekte heeft, zonder mogelijke genezing, en wiens behoeften dit rechtvaardigen.