Mentale gezondheid en kinderen: een brief van onze patiënten
Donderdag 25 februari bracht Frank Vandenbroucke, Federaal minister van Volksgezondheid, een bezoek aan de dienst Pedopsychiatrie. Het was een uitgelezen kans voor het team om de regeling van de zorg voor kinderen en adolescenten in Brussel aan te kaarten, evenals het belang van preventie en screening van toekomstige moeders die kwetsbaar zijn en hierrond een netwerk van perinatale zorg op te bouwen, maar ook om uit te wisselen over de uitdagingen wat mentale gezondheid betreft bij kinderen en adolescenten. We vertelde ook hoe ernstig de crisis situatie is bij kinderen en jongeren als gevolg van de pandemie, en de zorgen te uiten die we ons hierover maken. Het rondetafelgesprek werd gevolgd door een bezoek aan de Ouders-baby afdeling, de A.P.P.I.- afdeling en de dienst pedopsychiatrie. De patiënten van de hospitalisatie eenheid kregen de kans om de minister een brief voor te lezen.
Beste minister,
Allereerst danken wij u voor uw onverwachte bezoek, wij zijn allen aangenaam verrast door uw komst. Voor deze gelegenheid hebben wij de tijd genomen om u deze tekst te schrijven en u op de hoogte te brengen van onze gedachten en gevoelens over deze lockdown.
Toen de pandemie werd aangekondigd, waren velen van ons bang en moesten velen van ons naar huis vanwege de hygiënische maatregelen. De achterblijvers konden in het weekend niet naar huis. Sommigen zagen hun familie wekenlang niet omdat het bezoekrecht verboden of zeer beperkt was. Het was moeilijk voor de jongeren, het woog op hun moraal, ze voelden zich eenzaam en droevig. Degenen die thuis waren, voelden deze eenzaamheid ook en trokken zich in zichzelf terug.
In het begin was het erg moeilijk voor ons om de hygiënische maatregelen te begrijpen die door de regering en het ziekenhuis werden opgelegd. Hier in de afdeling worden wij er zeer dikwijls aan herinnerd hoe belangrijk het is de normen en de barrièregebaren te respecteren.
Maar in werkelijkheid is het erg ingewikkeld !!!!!!!!!!!!!!!
Vroeger konden we buiten spelen, nu moeten we een masker dragen zodra we naar buiten gaan. Dat is vreselijk!!!
Sinds deze zomer gaat het beter, we hebben ons aangepast, we zijn er aan gewend. Nu denken we er minder over na dankzij de activiteiten in de afdeling.
Maar sinds het beter gaat, zijn er meer en meer ziekenhuisopnames (we zijn met 16 kinderen in plaats van 15) maar ondanks dat, heerst er nog steeds een goede sfeer. Hoe meer zielen, hoe meer vreugde.
Maar in de scholen, vooral de humaniora, lijken de maatregelen niet goed doordacht te zijn en moeilijk na te leven. Zo mogen sommigen van ons niet naast hun klasgenoten op een bankje zitten, maar zitten wij met ongeveer 500 mensen in een nauwelijks geventileerde refter. En in sommige lagere scholen moeten we 1m50 afstand respecteren en worden onze klassen gescheiden op de speelplaats. De kinderen hier die naar school gaan zijn een beetje bang om covid-19 mee te nemen naar de afdeling. Wij weten dat de jongere in dat geval op zijn kamer zou moeten blijven, d.w.z. dat hij niet met de anderen mag eten of aan de activiteiten deelnemen, in afwachting van de resultaten van de PCR-test. Als de test positief is, zal hij waarschijnlijk naar huis moeten of in isolatie blijven. In werkelijkheid is dit iets wat ons bang maakt, omdat we bang zijn om weer “opgesloten” te worden en geen plezier meer kunnen maken met onze vrienden.
Hoewel de beperkingen nog steeds moeilijk zijn (omdat ze niet veel veranderd zijn), zijn we in staat om onze krachten te herwinnen en aan onszelf te werken met het doel om binnenkort, in goede vorm, terug naar huis te mogen gaan, om het leven met covid-19 verder aan te kunnen.
Dank u, minister, voor uw interesse in deze mooie afdeling. Wij hopen dat dit bezoek u een kijkje heeft gegeven in ons dagelijks leven en hopen dat er spoedig een einde komt aan deze pandemie.
Met vriendelijke groeten,
Léa, Karolina, Cybélia, Iannis, Mine, Noa, Charline, Pauline, Charlie, Goncalo, Maxence, Théo, Louise et Lorena
Reportage
